Nieuwe start, nieuwe route

Twee jaar achtereen werd de Bloedprocessie afgelast vanwege de coronacrisis, maar zondag 12 juni kon de ommegang weer plaatsvinden. De weersomstandigheden waren ideaal: ongeveer drieëntwintig graden, licht bewolkt en een zwak briesje. De meeste deelnemers konden hun processiekledij aantrekken in een grote tent naast de pastorie van de Heilig Hartparochie op Duinendaal. De schrijndragers deden dit in het ‘koetshuis’ van het monumentale pand op een steenworp afstand van de Sint-Petrusbasiliek (foto (Ruud van Nooijen): de schrijndragers met schrijn, vaandeldrager en vaandel in de pastorietuin, voorafgaand aan de processie). Daar kregen de kostuums en attributen van processie 2 november 2019 een nieuw onderkomen. Dat was nodig omdat omdat het huurcontract met de bibliotheek op de Burgakker afliep. Hier waren de spullen opgeslagen en omkleden gebeurde in de ernaast gelegen St. Petrusschool, waarna de processie vanaf de Burgakker vertrok, de Kruisstraat in, langs de Markt naar de Clarissenstraat en verder Boxtel door via de Bosscheweg en de Monseigneur Wilmerstraat. Mede vanwege de nieuwe situatie had de Heilig Bloedstichting besloten de processieroute aan te passen. Het nieuwe traject was als volgt: Duinendaal, Oude Kerkstraat, Clarissenstraat, Koppel, Vicaris Van Alphenlaan, Monseigneur Wilmerstraat, Molenstraat, Rechterstraat, Rozemarijnstraat, Markt, Oude Kerkstraat, Duinendaal. Door het schrappen van de Baroniestraat, Prins Bernhardstraat en de Stationsstraat, waar de publieke belangstelling de afgelopen jaren sterk was afgenomen, werd de route aanmerkelijk korter en meer gericht op het historische Boxtelse centrum. Enkele honderden toeschouwers keken naar de processie. De afsluitende viering in de Sint-Petrusbasiliek trok een dertigtal mensen. Na afloop was er bij de ‘spiegeltent’ Bon Salon in Park Stapelen een ‘afterparty’ voor de deelnemers. Tijdens het feestelijke samenzijn werd Maria Boleij door burgemeester Ronald van Meygaarden benoemd tot ‘Kei van een Boxtelaar’ als blijk van waardering voor de zestig jaar waarin zij zich als vrijwilliger heeft ingezet voor de organisatie van de Bloedprocessie. Ze heeft besloten haar taken neer te leggen en het stokje over te dragen aan de jongere garde.