Bloeddoek onderzocht en gerestaureerd

Anderhalf jaar nadat de Heilig Hartparochie weigerde een onderzoek uit te laten voeren naar de conditie van de veertiende-eeuwse bloeddoek die in Boxtel wordt vereerd, is dit op 23 september alsnog gebeurd. De Heilig Bloedstichting heeft begin dit jaar het parochiebestuur overtuigd van de noodzaak het reliek door deskundigen onder de loep te laten nemen met het oog op een optimale conservering. Op 21 januari kon René Lugtigheid, vakdocent textielrestauratie Universiteit van Amsterdam, in de Bloedkapel van de Sint-Petrusbasiliek de doek aan een eerste visuele inspectie onderwerpen om te zien wat er gedaan moet worden om de conservering van het reliek te optimaliseren (foto rechts). Dat gebeurde in het bijzijn van twee bestuursleden van de Heilig Bloedstichting, de kosteres van de basiliek en Peter van Zoest. Deze laatste had in 2015 namens de schijndragers van de Bloedprocessie bij de Heilig Bloedstichting geklaagd over de onzorgvuldige manier waarop met de doek wordt omgesprongen op de dag van de Bloedprocessie, wanneer de reliek uit een beschermhoes wordt gehaald om in een reliekkast te worden getoond. De schijndragers drongen er op aan deskundigen te laten onderzoeken hoe het met de doek gesteld is en adviezen te vragen hoe er het beste mee kan worden omgegaan. De Heilig Hartparochie en de Heilig Bloedstichting lieten echter weten hier niets voor te voelen. “Onnodig en te risicovol”, zei pastoor Jacques Grubben 19 maart 2015 in het weekblad Brabants Centrum voor Boxtel en omstreken. “We zijn onder meer in overleg met het bisdom ‘s-Hertogenbosch tot de conclusie gekomen dat er momenteel geen aanleiding is om tot zo’n onderzoek over te gaan. De reden is eenvoudig: de bloeddoek werd en wordt altijd goed geconserveerd.” Van Zoest betreurde toen die opstelling. “Jammer omdat het wetenschappelijk onderzoek op een presenteerblaadje wordt aangeboden, niets kost en heel veel zal opleveren voor de toekomst.” Hij sprak de hoop uit dat de parochie en Heilig Bloedstichting zich nog zouden bedenken. Naar nu blijkt, is men inderdaad definitief van gedachten veranderd. Een tweede visuele inspectie in mei van dit jaar door textielexperts van de Universiteit van Amsterdam, resulteerde in een rapportage met een aantal aanbevelingen. In samenspraak met het parochiebestuur heeft de Heilig Bloedstichting besloten alle aanbevelingen uit het rapport te laten uitvoeren door de onderzoekers. Daar waren twee dagen voor uitgetrokken. Op 21 september heeft men zich helemaal gericht op de kluis in de Bloedkapel en het opbergen van de doek in een foedraal (‘bursa’) alvorens deze in de kluis wordt geplaatst. De kluis werd voorzien van een nieuwe wandbekleding om schimmelvorming tegen te gaan. Voor het opbergen in het omhulsel waarin de doek ook meegedragen wordt in de processie is een manier bedacht die zo min mogelijk schade aan het reliek toebrengt. Twee dagen later werd de doek zelf onder handen genomen. Roestige spelden waarmee er een goudkleurige versierde rand aan vastzit werden verwijderd en de bloeddoek werd open gevouwen om roestrestanten en andere verontreinigingen te verwijderen. De foto hiernaast toont René Lugtigheid (links) en restaurateurs in opleiding, Sjoukje Telleman (midden) en Marijke de Bruijne, bij het ontvouwen de bloeddoek (foto: Peter de Koning, Brabants Centrum). Na de schoonmaakbeurt is de doek weer opgevouwen, met roestvrije spelden voorzien van de versiering en in het omhulsel geplaatst. Volgens de textielexperts verkeert de bloeddoek nog in een goede staat en kan deze na de restauratie en de verbeterde opslag nog lange tijd mee.